foto: Uğurhan BetinSivas'ta Yoksul Çocuklar
Sivas'ta Ulu Camii avlusunda çocuklar
Yalvaran gözlerle etrafa baka baka
Açıyorlar küçük esmer avuçlarını:
-Emmilerim sadaka! Emmilerim sadaka!
Hükümet konağının yanında biri
Bir kemik kalmış bir deri...
'Boya cila yimbeş, boya cila yimbeş' diye ağlıyor
Ve daha fırça bile tutamıyor elleri.
Garipler Pazarı'nda körpe çocuklar
Yorgunluktan güzelim yüzleri al al...
Öldüren bir çığlık dudaklarında:
-Boş hamal! boş hamal! boş hamal!
Nane satan su satan yetim çocuklar
Şarkı söyleyemediler güneşe aya...
Biliyorum ne masal dinlemeye doydular
Ne oyun oynamaya...
Bezirci'de,Yüceyurt'ta Altıntabak'ta...
Çocuklar var incecik yüzleri nurdan
Ama toz toprak içinde elleri ayakları
Oyuncakları çamurdan...
Ve günahkar çocuklar, suçlu çocuklar
Mahkeme salonunda bakarım dizi dizi
Bu suç bizim suçumuz,bu günah bizim
Affedin bizi.
Gökteki yıldızlar kadar sayısız
Ah yurdumun kimsesiz ve yoksul çocukları
Anladım farkınız yok koparılmış başaktan!
Alın bu gözleri benden, alın bu yüreği artık
Utanıyorum yaşamaktan.
Yavuz Bülent Bakiler
Sivas'ta Ulu Camii avlusunda çocuklar
Yalvaran gözlerle etrafa baka baka
Açıyorlar küçük esmer avuçlarını:
-Emmilerim sadaka! Emmilerim sadaka!
Hükümet konağının yanında biri
Bir kemik kalmış bir deri...
'Boya cila yimbeş, boya cila yimbeş' diye ağlıyor
Ve daha fırça bile tutamıyor elleri.
Garipler Pazarı'nda körpe çocuklar
Yorgunluktan güzelim yüzleri al al...
Öldüren bir çığlık dudaklarında:
-Boş hamal! boş hamal! boş hamal!
Nane satan su satan yetim çocuklar
Şarkı söyleyemediler güneşe aya...
Biliyorum ne masal dinlemeye doydular
Ne oyun oynamaya...
Bezirci'de,Yüceyurt'ta Altıntabak'ta...
Çocuklar var incecik yüzleri nurdan
Ama toz toprak içinde elleri ayakları
Oyuncakları çamurdan...
Ve günahkar çocuklar, suçlu çocuklar
Mahkeme salonunda bakarım dizi dizi
Bu suç bizim suçumuz,bu günah bizim
Affedin bizi.
Gökteki yıldızlar kadar sayısız
Ah yurdumun kimsesiz ve yoksul çocukları
Anladım farkınız yok koparılmış başaktan!
Alın bu gözleri benden, alın bu yüreği artık
Utanıyorum yaşamaktan.
Yavuz Bülent Bakiler
foto: Ahmet Deniz Taylan
Yardımlara katılmak için: Fişek , Velim olur musun?
4 yorum:
naptın sen kalimeero? naptın? ben bu şiirin büyüsü ile sivas yollarına ve düşmüş, o caminin avlusundan uzun süre ayrılamamışım. sen de yazıp buracığa koymuşsun...
sağol.
:) estagfirullah, lafi mi olur.
bak simdi ben de merak ettim oralari da biraz uzak kaliyor burdan dogru:) siiri koymakta tereddut ettim aslinda biraz, fazla acindirmis, nesnelestirmis ve dolayisiyla oryantallestirmis cocuklari sanki. Pamuk'a kizanlar aklima geldi. ama olsun, ben Pamuk'a kizmiyorum ki. ve bu post'un onemli bir misyonu var ayrica unutmadan.:)
ziyaretin icin tesekkurler. bloglarini dun kesfettim, pazarlama konusu cok ilgimi cekmese de yazilarina bayildimm..
Sevgili Kalimeero
Ben Sivasliyim ve arizonada yasiyorum. Sayfanizi aradabir ziyaret ediyorum. yazmis oldugunuz bu siir beni oyle duygulandirdi ki anlatamam. Hem bir edebiyatci olmam hemde sivasli olmam sebebiyle bu siir beni coookk eskilere goturdu. mahalle isimleri guzelim Ulu camii... hepsi icime gomulmus bir hazine sandigi gibi tek tek acildilar. Cok tesekkurler..Bu arad yoksa siz de mi Sivaslisiniz?
SERAP BEKAR
Serap hosgeldin. Ben Trabzonlu'yum ama gurbet elde sana Sivas'i hatirlattigima sevindim:)Eminim senin gibi orayi bilenler icin bu siir daha da anlamlidir. Destan'dan sonra simdi de senin yorumun, benim oralari gorme istegimi biraz daha kuvvetlendirdi. Gorusmek uzere.
Yorum Gönder